ســــاده که باشی...

ســـــاده که باشــــی

برایت فرقی نمیکند که تجمل چیه

که قیمت تویوتا لندکروز چنده

فلان بنز آخرین مدل ، چند ایربگ داره

مهم نیست

نیاوران کجاست

شریعتی و پاسداران و الهیه

کدام حوالی اند

رستوران چینی ها

گرانترین غذایش چیه

ســــــاده که باشـــــی

ظاهر و باطنت یکیه،

غل وغش نداری ،کینه نداری

بدی هیچ کس را باور نداری.

برای همه لبخند می زنی

ســــاده که باشـــی

سکوتت پراز حرفه،

مرهم هر زخمه

همیشه تو جیبت شکلات پیدا میشه

زیر باران ، دهانت را باز میکنی و قطره قطره مینوشی

آدم برفی که درست میکنی

شال گردنت را به او میبخشی

ســـاده که باشـــی

همین که بدانی بربری و لواش چنده

کفایت میکند

نیازی به غذای چینی نیست

آبگوشت هم غذای خوبیه

ســــاده که باشـــی

نون نرمه ها رو از تو کوچه جمع میکنی

کناری میزاری

تا برکت خدا زیردست پا نباشه

ســــاده که باشـــی

حتی پشت تلفن به احترام پدرت تمام قد

وای می ایستی و صحبت میکنی

گوشیتو ،تو خیابون در اختیار آدمای سرگردون  میذاری تا

ادرسِ گمشده اش رو پیدا کنه

ســــاده که باشـــی

همه چیز خوب میشه

پر از حس های خوب میشه

پر از حرفهای نگفته میشه

خودت، غمت

مشکلت، غصه ات

هوای شهرت، آدمهای اطرافت

حتی دشمنت

همه چیزت خوبه