آدمای زنده
به گل و محبت نیاز دارن
و مرده ها به فاتحه
ولی ما گاهی برعکس عمل میکنیم!
به مرده ها سر میزنیم و گل میبریم براشون
ولی راحت فاتحه زندگی بعضیا رو میخونیم !
گاهی فرصت باهم بودن کمتر از عمر شکوفه هاست
بیائیم ساده ترین چیز رو ازهم دریغ نکنیم:
#محبت#
که می ترسانَدَت از من؟؟؟
رها کن آن خدای دور
آن نامهربان معبود
منم پروردگار مهربانت ؛ خالقت...
از گم شدن می ترسم و هی بیراهه میروم،
هی میدوم درون کوچه هایی که تهش بن بست است...
مـَن ایـــمـان دارَم بـه ایـنـکِـه هَـر کـه دِلَــــ
ــــش هَـــوآیـی تـو شَـــوَد،
تُـــــو هَـــــوَایَـــــش را داری...
هیچ وقت ،هیچ چیز را بی جواب نگذار!!!
جواب نگاه مهربان را با لبخند
جواب دورنگی را با خلوص
جواب مسئولیت را با وجدان
جواب بی ادب را با سکوت
جواب خشم را با صبوری
جواب پشتکار را با تشویق
جواب کینه را با گذشت
جواب گناه را با بخشش
جواب دلمرده را با امید
جواب منتظر را با نوید..
مــا آدمــیم یــا کــه شــما
این درســت نــیست
بــایــد حــســاب مــا و شــما را جـــدا کـــنــند
حـــتی کـــبوتران همـــگی خوب واقــفــند
در آســمان صـــحن تـــو بـــاید دعـــا کنــند
در آســمان شـــهر، تـــو پـــیدا ترین کســی
بـــاید کــه جای جای شمــا را طـــلا کــنند
مــن حــدس مــی زنــم که دری در بهشـــت را
هـــم از بــرای نام تـــو {باب الرضـــا (ع)} کنـــند
تـــرکیب آســـمان و زمـــینی، نمی شــودـ
ابـــیات حــق مطلـــبتان را ادا کـــننـــد
{السلامُ علیک یا علی بن موسی الرضا(ع)}
کـــآش کِــنآرِ پَـــنجِـــره فــولآدت..یِک لَـــحظــه سُــــکــوت بـــودُ مَــن بـــودمــُ تـــــو..
یادم باشد که خـــــــدا با من است،
که فرشته ها برایم دعا می کنند،
که ستاره ها شب را برایم روشن خواهند کرد...
یادم باشد که قاصدکی در راه است،
که فردا منتظرم می ماند،
که من راه رفتن میدانم و دویدن،
وجاده ها قدم هایم را شماره خواهند کرد...
اگر روزی دلم گرفت یادم باشد که خدای من اینجا است،
همین نزدیکی ها، و من تنها نیستم...
خـــــدا تنها روزنه ی امیدی است که هیچ گاه بسته نمی شود،
تنها کسی است که با دهان بسته هم میتوان صدایش کرد،
با پای شکسته هم میتوان سراغش رفت،
تنها خریداری است که اجناس شکسته را بهتر بر می دارد،
تنها کسی است که وقتی همه رفتند، می ماند،
وقتی همه پشت کردند آغوش می گشاید،
وتنها سلطانی است که دلش با بخشیدن آرام می شود نه با تنبیه...
خــــدا را برایتان آرزو دارم...
الهـی العـفو!
بـوی ِ نـاب ِ بهشـت می دهـد همـۀ نام های ِ قشـنگ ِتـو
می گذارمشان روی ِ زخــم های ِ د ِ لَ م ..
گفته بودی اَلجَبّـار
یعنی کسی که جُبران می کند همـۀ
شکستگی هایِ د ِ لَ ت را
گفته بودی اَلمُصَـوِّر
یعنی کسی که از نُـو می سازد همـۀ آنچه را ویـران شده است درون ِ د ِ لَ ت
گفته بودی الشّافـی
یعنی کسی که شفا می دهد
تمـام ِ زخم هایِ عمیق و نا علاج را
هوای ِ دلـم سبک می شود
با زمزمـۀ نام هایِ زیبایت نَفـَس میـکِشَم در هوایِ مهـربانی هـایِ نابت ...