غصه هایت که ریخت ،تو نیز همه شان را فراموش کن...
دل من،دل تو،کعبۀ اصلی ماست...
زنده بمون...
یا بهتره بگم زنده بودنو دوست داشته باش...
زندگی مثل دوچرخه سواری است
نمی افتی ،مگراینکه دست از رکاب زدن برداری...
دو روز مانده به پایان جهان تازه فهمید
که هیچ زندگی نکرده است...
از مرگ نترسیم!!!
از این بترسیم که وقتی زنده ایم
چیزی درون ما بمیرد به نام "انسانیت"...
می گن ، اگر یه چیز تازه ای عرضه کنی ...
گاهی در سکوت مرور کنیم...
و آرامش را دیدار کنیم
